
Перевод: Ирина Анастасиади
Усилия наши, усилия обречённых.
В усилиях наших, мы защитникам Трои подобны.
Понемногу исправляя, понемногу
приободряемся. И тогда нисходят на нас
мужество и надежда на лучшее.
Но всегда появляется нечто, останавливающее.
Ахиллевс является вдруг пред нами
и ужас наводит гласом своим громовым.
В усилиях наших, мы защитникам Трои подобны.
Предполагая, что решимостью и отвагой
мы судьбы сумеем предотвратить судьбы неудачи.
И встанем лицом, чтоб сразиться.
Но только наступит критический момент,
смелость и решимость исчезнут.
Дрогнет душа, парализуя волю;
И тогда бросаем зашиту стен троянских,
мечтая бегством жизнь себе спасти.
Но паденье неизбежно.
Высоко на стенах уже оплакивают
нас горько Приам и Гекуба.
Κωνσταντίνος Καβάφης. Τρώες
Είν’ η προσπάθειές μας, των συφοριασμένων
είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Κομμάτι κατορθώνουμε κομμάτι
παίρνουμ’ επάνω μας κι αρχίζουμε
νάχουμε θάρρος και καλές ελπίδες.
Μα πάντα κάτι βγαίνει και μας σταματά.
Ο Αχιλλεύς στην τάφρον εμπροστά μας
βγαίνει και με φωνές μεγάλες μας τρομάζει.
Είν’ η προσπάθειές μας σαν των Τρώων.
Θαρρούμε πως με απόφασι και τόλμη
θ’ αλλάξουμε της τύχης την καταφορά,
κ’ έξω στεκόμεθα ν’ αγωνισθούμε.
Αλλ’ όταν η μεγάλη κρίσις έλθει,
η τόλμη κ’ η απόφασίς μας χάνονται
ταράττεται η ψυχή μας, παραλύει
κι ολόγυρα απ’ τα τείχη τρέχουμε
ζητώντας να γλυτώσουμε με την φυγή.
Όμως η πτώσις μας είναι βεβαία. Επάνω,
στα τείχη, άρχισεν ήδη ο θρήνος.
Των ημερών μας αναμνήσεις κλαιν κ’ αισθήματα.
Πικρά για μας ο Πρίαμος κ’ η Εκάβη κλαίνε.